Muzyka

Od samego początku w parze z kulturą Casual szła muzyka. Poza stadionami i pubami ekipy spędzały również czas w typowych angielskich lokalach, gdzie można było słuchać na żywo zarówno dobrze znanych zespołów, jak i dopiero wschodzących gwiazd. Wiele z nich wywodziło się bezpośrednio z ruchu kibicowskiego. Tak było np. w przypadku Stone Roses, Oasis czy The Enemy. Z nadejściem ery rave’u część ekip przeniosła się do klubów i dyskotek. Do dzisiaj w letnich przerwach od sezonu ligowego plenerowe festiwale cieszą się ogromną popularnością właśnie wśród angielskich Casuals. Świadczy to o tym, jak dużą rolę w ich życiu i kulturze odgrywa właśnie muzyka. Poniżej prezentujemy wykonawców, którzy naszym zdaniem najlepiej definiują muzykę w kulturze Casual. Zaznaczamy, że są to jedynie nasze propozycje i lista może zostać jeszcze w przyszłości uaktualniona.

 

The Stone Roses – grupa powstała pod koniec lat osiemdziesiątych w Manchesterze, założona przez wiernych kibiców United. W jej skład wchodzili: wokalista Ian Brown, gitarzyści John Squire i Mani oraz perkusista Reni. Ich album The Stone Roses z 1989 roku do dziś uważany jest za jeden z najlepszych debiutanckich albumów w historii brytyjskiej muzyki. Ekipa wywarła duży wpływ na młodzież na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Grupa wydała jeszcze jedną płytę Second Coming w 1994 roku, która jednak nie spotkała się z tak entuzjastycznym przyjęciem jak pierwszy materiał. W 1996 roku doszło do rozpadu zespołu. Pod koniec 2011 roku muzycy ogłosili wznowienie działalności, co zaowocowało trzydniowym koncertem w Heaton Park w Manchesterze. Obecnie muzycy koncertują po całym świecie podczas letnich festiwali oraz pracują nad nowym albumem, który podobno ma się ukazać w 2015 roku. O historii zespołu opowiada film Made of Stone, a film Spike Island opowiada historię fanów Róż, którzy na początku lat dziewięćdziesiątych udają się na ich słynny koncert.

Dyskografia
The Stone Roses (1989)
Second Coming (1994)

 

Oasis – kolejny zespół z Manchesteru. Ekipa, której przewodzili bracia Gallagher, w przeciwieństwie do Stone Roses, to zagorzali kibice z niebieskiej części miasta. Jako młodzi chłopcy chodzili na koncerty Stone Roses, gdzie złapali bakcyla i podjęli decyzję o założeniu własnej kapeli. W 1994 roku świat mógł usłyszeć pierwszy krążek Oasis Definitely Maybe, który odniósł ogromny sukces. Kolejne single i płyty, a także skandale i kłótnie pomiędzy braćmi dały zespołowi ogólnoświatową sławę. Zespół wydał w sumie siedem płyt i grał koncerty praktycznie na całym świecie. W 2009 roku przed koncertem w Paryżu doszło do kolejnej kłótni pomiędzy braćmi, która ostatecznie zakończyła działalność Oasis. Noel nagrał solową płytę, a Liam z byłymi członkami Oasis założył zespół Beady Eye. Bracia do dziś ze sobą nie rozmawiają i nawet ostatnie sukcesy Manchesteru City (zwycięstwo w FA Cup w 2011 oraz Mistrzostwo Anglii 2012) nie były w stanie ich pogodzić.

Dyskografia
Definitely Maybe (1994)
(What’s the Story) Morning Glory? (1995)
Be Here Now (1997)
Standing on the Shoulder of Giants (2000)
Heathen Chemistry (2002)
Don’t Believe the Truth (2005)
Dig Out Your Soul (2008)

 

The Streets – chyba najbardziej znana w Polsce grupa, która ściśle wpisuje się w ramy Casual. Projekt Mike’a Skinnera ma na całym świecie rzesze oddanych fanów. Sam Mike to oddany kibic Birmingham City i gość, który w swoich kawałkach do kultury nieraz nawiązywał (wersy o kurtce C.P. w numerze What is he thinking?, w teledysku do Dry Your Eyes Skinner nosi kurtkę Stone Island, udział bohaterów Football Factory w teledysku do Fit But You Know It). W ciągu 10 lat pod szyldem The Streets Mike Skinner wydał aż pięć płyt. Wszystkie są traktowane na Wyspach jako klasyki i wszyscy po cichu marzą, że Skinner reaktywuje swój projekt i wyda jeszcze jakąś płytę w starym, dobrym stylu The Streets.

Dyskografia
Original Pirate Material (2002)
A Grand Don’t Come for Free (2004)
The Hardest Way to Make an Easy Living (2006)
Everything Is Borrowed (2008)
Computers and Blues (2011)

 

The Twang – tak jak The Streets, ekipa pochodzi z Birmingham. Wpisuje się w klasyczny nurt indie rock. Grupa działa od 2004 roku i jak dotąd wydała trzy studyjne albumy. Na pierwszym można było usłyszeć kooperację grupy z Mikiem Skinnerem w numerze Either Way. Jeśli chodzi o futbol grupa jest bardzo podzielona. Główny wokalista kibicuje Aston Villi, drugi Birmingham City, a reszta grupy to kibice West Bromwich Albion. W marcu 2014 roku wyszedł ich czwarty album N E O N T W A N G. W teledysku do utworu Two Lovers udział wziął znany wszystkim Danny Dyer.

Dyskografia
Love It When I Feel Like This (4 June 2007)
Jewellery Quarter (3 August 2009)
10:20 (29 October 2012)

 

The Enemy – kolejna kapela grająca indie rock pochodząca z Coventry (kibice miejscowego City). Ich piosenki dwukrotnie już znajdowały się w ścieżce dźwiękowej do gier FIFA (10 oraz 13). Wydali trzy płyty, które zostały dobrze przyjęte. Ekipa gra koncerty na całych Wyspach (udało im się nawet zagrać koncert na Wembley). W teledyskach widać, że chłopaki mocno identyfikują się z nurtem Casual.

Dyskografia
We’ll Live and Die in These Towns (2007)
Music for the People (2009)
Streets in the Sky (2012)

 

Milburn – grupa z Sheffield, którą założyło trzech przyjaciół z boiska. Kiedy doszli do wniosku, że jednak piłkarzami nie będą, zaprosili do współpracy brata jednego z nich (potrzebowali wokalisty) i tak powstało Milburn. Grupa wydała dwie płyty, koncertowała po całej Wielkiej Brytanii i cieszyła się dużą popularnością, jednak w 2008 roku zdecydowała się na zakończenie współpracy i w przyjaźni każdy z nich poszedł w swoją stronę, zajmując się różnymi projektami, żaden z nich jednak popularnością nie dorównuje ich pierwotnemu zespołowi. Wierni kibice Sheffield Wednesday.

Dyskografia
Well Well Well (2006)
These Are the Facts (2007)

 

Arctic Monkeys – zespół, którego chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Ma na koncie wiele koncertów na całym świecie, w tym kilka w Polsce. Grupa z Sheffield dużą popularność zdobyła dzięki rozdawaniu swoim fanom za darmo utworów demo, które poszły w eter i pozwoliły zapoznać się szerszej publiczności w UK z ich twórczością. Ekipa ma na swoim koncie pięć albumów i coraz bardziej pnie się w górę, grając co lato na największych festiwalach na świecie. Jeśli chodzi o futbol to cały skład AC kibicuje Sheffield Wednesday.

Dyskografia
Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not (2006)
Favourite Worst Nightmare (2007)
Humbug (2009)
Suck It and See (2011)
AM (2013)

 

Audio Bullys – grupa grająca muzykę z gatunku electonica oraz house. Założona w 2002 roku, ma na koncie trzy albumy studyjne. W skład wchodzili Simon Franks i Tom Dinsdale. W kilku kawałkach, w których możemy usłyszeć wokal Franksa, nawiązuje on poniekąd do sceny Casual. W utworze Keep On Movin’ śpiewa: „So this was my brand new game, Stone Island and Ralph Lauren”. W 2012 roku Dinsdale ogłosił odejście z grupy. Franks wciąż koncertuje pod banderą A.B. razem z DJ-em Andym Amfo. Ostatnio ogłosił, że planują wydać w przyszłości coś nowego.

Dyskografia
Ego War (2003)
Generation (2005)
Higher Than the Eiffel (2010)

 

Happy Mondays – kolejna grupa z Manchesteru, której największa popularność przypada na drugą połowę lat osiemdziesiątych. Grupa razem ze Stone Roses wywarła duży wpływ na późniejszą scenę britpopową. Była wielokrotnie reaktywowana i wciąż jest bardzo popularna w całej Wielkiej Brytanii. Grupa wydała dotychczas pięć albumów studyjnych. Jej członkowie są oddanymi kibicami Manchesteru United.

Dyskografia
Squirrel and G-Man Twenty Four Hour Party People Plastic Face Carnt Smile (White Out) (1987)
Bummed (1988)
Pills ‚n’ Thrills and Bellyaches (1990)
Yes Please! (1992)
Uncle Dysfunktional (2007)

 

The Libertines – grupa założona w Londynie w 1997 roku przez legendarnego Pete’a Docherty’ego oraz Carla Barât. Grupa osiągnęła ogromny sukces w Wielkiej Brytanii. W teledysku do piosenki What Katie Did zagrała sama Kate Moss, która przez długi czas spotykała się z wokalistą zespołu. W swojej historii udało im się wydać zaledwie dwa albumy, które jednak do dziś pozostają klasykami. Wielka popularność doprowadziła do wielu sprzeczek wewnątrz grupy. Nie pomagało również narkotykowe uzależnienie Docherty’ego. W 2004 roku grupa ogłosiła rozpad. Docherty założył zespół Babyshambles, z którym koncertuje i nagrywa do dziś. Reszta zespołu zajęła się swoimi projektami. W 2010 roku doszło do ponownego połączenia się zespołu w celu zagrania kilku koncertów. Pozytywne przyjęcie przez odbiorców oraz krytykę nie wpłynęło jednak na zespół i do dzisiaj nie pojawiło się żadne nowe nagranie od Libertines.

Dyskografia
Up the Bracket (2002)
The Libertines (2004)

 

The Jam – zespół został założony w 1977 roku w Woking. Od ówczesnych rockowych kapel różniło ich to, że zamiast nosić poszarpane ciuchy i dziwne fryzury, do teledysków i na koncerty zakładali garnitury. Grupa miała wielki wpływ na ówczesnych modsów, a także wczesnych casuali. Zespół był ciepło przyjęty w całej Anglii, lecz zakończył działalność w 1982 roku. Ich piosenki stały się ponadczasowe. Dla wokalisty Paula Wellera z kolei kapela była swoistą trampoliną do dalszej, bardzo udanej solowej kariery, którą prowadzi do dziś.

Dyskografia
In the City (1977)
This Is the Modern World (1977)
All Mod Cons (1978)
Setting Sons (1979)
Sound Affects (1980)
The Gift (1982)

 

Joy Division – legendarny zespół z Manchsteru założony w 1976 roku. Początkowo nazywał się Warsaw na cześć piosenki Davida Bowie pt. Warszawa. Z czasem jednak nazwa musiała ulec zmianie, a popularność zespołu z lokalnej szybko zwiększyła się na ogólnokrajową. W 1979 roku wydali debiutancką płytę Unknown Pleasures, która stała się hitem. Grupa w tym okresie dużo koncertowała, co razem z chorobą oraz problemami rodzinnymi coraz gorzej wpływało na zdrowie wokalisty – Iana Curtisa. W 1980 roku zespół wydał drugi i zarazem ostatni album w oryginalnym składzie. Osiemnastego maja tego samego roku życie odebrał sobie wokalista Joy Division, co doprowadziło do zakończenia działalności grupy. Reszta grupy założyła kapelę New Order, na której koncertach można usłyszeć najpopularniejsze utwory Joy Division.

Dyskografia
Unknown Pleasures (czerwiec 1979)
Closer (lipiec 1980)

Blur – grupa założona w 1989 r w Londynie przez Damona Albarna, Grahama Coxona, Alexa Jamesa i Dave`a Rowntree formacja narobiła sporo szumu w pierwszej połowie lat 90. Wybuchowa mieszanka klimatów Madchesteru i shoegazu zapewniła im miejsce wśród britpopowych gwiazd – pierwsze 3 albumy „Modern Life Is Rubbish” (1993), „Parklife” (1994) oraz The Great Escape (1995) były utrzymane właśnie w takim stylu. Przez cały 1995 w UK TOP 40 trwała bitwa pomiędzy Blur a Oasis wygrana przez singiel „Country house” kapeli Albarna. Od 1996 roku zespół pod naciskiem gitarzysty Grahama Coxona zmienił nieco klimat zainspirowany amerykańskim indie rockiem, co doskonale słychac na wydanej w 1997 roku płycie „Blur” z nieśmiertelnym „Song2 ,co pozwoliło im podbić rynek w Stanach. Do 2003 roku kapela wydała jeszcze 2 albumy „13” (1999) mocno inspirowaną elektroniką oraz muzyką gospel, oraz „Think Tank”(2003) pełną elektroniki oraz inspirowaną hip-hopem. W tym samym roku z zespołu odchodzi Coxon, Damon Albarn skupia się na nowym projekcie „Gorillaz”, kapela zawiesza działalność. Od 2008 roku Blur koncertuje po największych festiwalach, ze starym materiałem między innymi na gdyńskim Openerze w 2013r. Jeśli chodzi o wątek piłkarski to Albarn jest zagorzałym fanatykiem londyńskiej Chelsea.

Dyskografia

Leisure (1991)

Modern Life Is Rubbish (1993)

Parklife (1994)

The Great Escape (1995)

Blur (1997)

13 (1999)

Think Tank (2003)