Listen Casual #12
The Jacques to ekipa z Bristolu, gdzie ostatnio na scenie ciężko znaleźć dobre zespoły. Założony niedawno w 2014 roku przez czwórkę nastolatków. Co ciekawe swoją nazwę zaczerpnęli z czasów francuskiej rewolucji. Muzyka jaką grają to coś na granicy britpopu i punku, a sami w trzech słowach mówią: Loud, lyrical and pop!. Czerpią inspiracje z książek i filmu, często do nich nawiązując. Chociażby jeden z ich singli This is England, odnosi się do znanego nam wszystkim filmu/serialu.
Słysząc ich pierwszy raz można zauważyć podobieństwo do Libertines, szczególnie jeśli chodzi o wokalistę, którym jest Finn O’Brien. Momentami chodząca kopia Pete’a Doherty’ego. Oczywiście nie może być to przypadkowe. Od samego początku wziął ich pod swoją opiekę Gary Powell, perkusista legendarnego zespołu. Mają na swoim koncie dobrze przyjętą EP Artful Dodger oraz wcześniej wydane w wytwórni Gary’ego Pretty DJ, zaliczyli takie festiwale jak Glastonbury, Reading i Leeds, grali jako support Libertines. Chociaż zdaża się im wspominać czasy kiedy na ich koncercie w rodzinnym Bristolu byli jedynie rodzice i dwójka przyjaciół.
‘A lot of my friends – especially in London – do come to the gigs and they like it, but it’s not the sort of thing they’d listen to at home. I don’t listen to bands like The Jacques. I listen to soul and jazz. I don’t really listen to punk any more. It was something I listened to a lot when I was younger and now that I play it all the time I struggle to listen to it. I don’t want to come home after a gig and sat down and listen to Kurt Cobain screaming in my ear’.
Kończąc, jeśli chodzi o ciekawostki, nienawidzą Oasis. Zdecydowanie wyżej cenią Blur.
